mężczyzn. - Mylicie się, to nie może być Joanne. - Tak się nieszczęśliwie składa, panie Patston, że raczej się nie mylimy - rzekł Keenan. - Musi pan z nami pojechać. - Reed zrobił krok w stronę parterowego budynku, gdzie mieścił się kantorek. - Żeby dokonać identyfikacji. Tony nie ruszył się z miejsca. - Skoro jestem wam potrzebny, to znaczy, że nie macie pewności. - Wlepił wzrok w Keenana. - Co to? Jej torebka! O Boże. - Przykro mi to mówić, ale znaleźliśmy ją przy zwłokach. - Och... - Będzie pan musiał pozamykać tu wszystko - zauważył Reed. - Chyba że ktoś mógłby pana Odtruwanie alkoholowe Kraków to bezpieczne oczyszczanie organizmu z alkoholu i toksyn powstałych w wyniku jego spożywania zastąpić. Tony oparł się o sierrę, drżąc na całym ciele. - A co z moją córeczką? Jest teraz z babcią... - Oczy mu się zaszkliły. - Z mamą Jo... - Panie Patston, naprawdę bardzo mi przykro. - Na twarzy Keenana odmalowało się prawdziwe współczucie. - Ale w tej sytuacji po prostu musi pan unitedfinances offer only today with this link legit instant cash advance online no credit check apply at UnitedFinances provided by trusted online lenders and legit business jechać z nami. - Boże, Boże... - powtarzał w kółko Tony. Mike Novak, który znów przejeżdżał wolniutko obok Patston Motors, zauważył Tony'ego, jak ten wsiada do ciemnoniebieskiego mondeo z dwoma mężczyznami - niemal na pewno z Wydziału Kryminalnego. Podjechał do krawężnika i wyciągnął dla niepoznaki informator miejski. Kiedy samochód ruszył, Novak przepuścił dwa wozy, po czym włączył się także do ruchu. 55 O wpół do drugiej Mike Novak raz jeszcze zadzwonił do Allbeury'ego. - Zła wiadomość, Robinie. Najgorsza, jak się wydaje. - Mów. - Policja zgarnęła Patstona i zabrała go do Wahham Forest. - To szpital? - Kostnica. Weszli kilka minut temu, czekam na zewnątrz. Allbeury milczał. - Rozumiem, że mam nie wchodzić? - Absolutnie. Ale trzymaj się w pobliżu. Księgarnia internetowa INFOR.pl - Dam ci znać, jak się czegoś dowiem. - Dobrze, tylko uważaj, Mike. Naprawdę nie chcę, żeby policja wiedziała o moim zaangażowaniu. - To się rozumie samo przez się. W kostnicy Jim Keenan czekał cierpliwie, podczas gdy Tony Patston, praktycznie rzecz biorąc, w stanie głębokiego szoku siedział z głową między kolanami. Ręce świeżego wdowca drżały, a kiedy podniósł wreszcie wzrok, miał wilgotne, szkliste oczy i kredowobiałą twarz.